De laatste dagen van het geweldige avontuur

Inmiddels ben ik veilig geland in Nederland. Ik wilde in Kuala Lumpur mijn laatste blog plaatsen, maar op een of andere manier had ik problemen met deze site. Bij deze :)

Toeren met de scooter. We zijn echt op stukken geweest waar normaal geen toeristen komen. Zodra iemand ons zag, was het ‘toerist toerist’. Reden we langs een school, aardig wat scholen gezien btw, gingen alle kinderen zwaaien en ‘hello’ roepen. We lijken wel beroemd. Ook kwamen we veel groepen buffalo’s tegen. Wat een mega beesten zeg. Sommige keken ons boos aan, met van die grote hoorns. Ik reed er maar met een grote bocht omheen.

Het reizen in Azië zit er nu echt op. Wat een ervaring. We hebben zoveel mooie dingen gezien en gedaan. Zoveel meegemaakt, met af en toe behoorlijke tegenslagen. Maar we hebben het samen doorstaan. Ik heb er een ziekte aan overgehouden: het reisvirus. Van andere toeristen hebben we zoveel geweldige verhalen gehoord over andere landen. Iedere toerist had zo zijn eigen verhaal. In Nederland maar eens nadenken wat onze volgende bestemming wordt.

Terug naar Nederland heeft eigenlijk aardig wat voordelen:

- Geen koffie meer met prut;

- Geen mensen die naar je roepen ‘massage’, ‘taxi’?;

- Geen mega lage toilet, waar je zowat invalidesteunen bij nodig hebt om op te staan;

- Niet meer hoeven af te dwingen over de prijs en dan achteraf het gevoel hebben dta je nog te veel hebt betaald;

- Geen vervelende en opdringerige verkopertjes, die je alleen met een ‘nee, dank je’ niet weg krijgt;

- Geen mannen met lange nagels die net zo irritant als ik op de tafel kunnen tikken;

- Niet mee 3 keer per dag uiteten maar zelfs ons voedsel klaar maken. Of dit een voordeel is?;

- Geen boottochten meer en vervolgens de hele dag ziek op bed liggen;

- Ik hoef niet elke dag schone kleding aan te trekken. In Nederland is het zo koud, daar zweet ik niet;

- Geen mensen die hun neus leegspuiten op straat, alles uit hun keel ophalen of keihard lopen te smakken. Op naar de beschaafde Nederlanders;

- Maarten die zich weer gewoon kan scheren met scheerschuim ipv mijn haarschuim;

- Geen zielige dieren die slecht behandeld worden maar 2 lieve konijntjes die te veel aandacht krijgen;

- Niet meer om 4 uur ’s ochtends gewekt worden door de moskee, maar slapen tot mijn wekker af gaat;

- Geen gedoe met internet, we hebben gewoon overal bereik;

- Geen overvolle bussen waarbij de passagiers zelfs op het dak zitten maar bussen die als ze vol zitten je gewoon op straat laten staan;

- Geen 3 keer per dag rijst maar gewoon eenmaal per dag een warme maaltijd;

- Geen lokale aparte ‘ik weet niet wat het is’ snacks meer, maar heerlijke borrelnootjes, toastjes met salades en chocoladenootjes.

Ik hoop dat jullie hebben genoten van alle verhalen die Maarten en ik hebben meegemaakt. En natuurlijk door mijn enthousiasme jullie heb overgehaald om ook een op vakantie te gaan in Thailand en Indonesië, en dan vooral Lombok niet overslaan!


Tot snel in het koude Nederland!