Weekendje Penang

Zo de week zit er alweer op. Dus tijd voor het wekelijkse verslag. Maandag tot en met woensdag was niet erg bijzonder. Op kantoor gewerkt en de avonden druk aan onze stageopdracht. Op kantoor maar geen nieuwe opdracht gevraagd. Volgende week heb ik een weekje vrij. Deze week dus lekker relaxxx.

Woensdagavond heb ik gedineerd met Hessan en een vriend van hem, Asrim. Ik kwam ze toevallig tegen en ze vroegen mij mee. Ik heb voor 4,50 RM (iets meer dan 1 euro) heerlijk gegeten: naan brood met een sausje en hete kip.

Ik vertelde Hessan en Asrim dat ik volgende week naar de Taman Negara ga. Hessan wilde maar al te graag mee. Want voor tarzan spelen leek hem wel wat. Beetje door de bomen slingeren en mij beschermen tegen alle enge dieren. Haha wat een gek!



Donderdag 25 oktober – een dagje niet op kantoor!

Donderdag een dagje niet op kantoor gewerkt. Ik moest naar de Nederlandse Ambassade om te vragen of ze gelukkig zijn met de plaats waar ze nu gevestigd zijn etc. Met de bus, de LRT en lopend naar de ambassade. Deze zit namelijk in het centrum van KL. De man die ik gespoken heb kon Nederlands. Wauw! Maar wat is dat wennen zeg om ineens weer Nederlands te praten. Tegen Nadine praat ik ook Engels, anders is het voor haar te ingewikkeld. Duitsers hé! De vragen voor de ambassade had ik in het Engels opgesteld. Het was echt ff zoeken naar de juiste Nederlandse woorden. Het Engels gaat me gelukkig steeds beter af. Probleem is alleen dat ik sommige Engelse woorden niet weet. Met de dag gaat het beter. Heb nu zelfs een klein schriftje gekocht waar ik de woorden inschrijf die ik niet in het Engels wet, zodat ik ze later kan vertalen op het internet. Denk dat k straks maar Engels ga praten als Maarten en Simone hier zijn. Kunnen jullie je vast voorbereiden!

Van een paar andere kantoorpanden in KL moest ik nog achter de huurders komen. Deze gelijk maar even bezocht. Van één van de panden kreeg ik geen toestemming om een foto van de lijst te maken, maar ik mocht ze wel overschrijven. Nadat ik er zo’n 20 had opgeschreven (van de ruim 100 huurders), kwam een andere man aangelopen en zei dat ik de lijst niet zonder toestemming van het management mag overschrijven. Dus ik moest naar de 3e verdieping om toestemming te vragen. Helaas kreeg ik dit niet.

Om 16 uur was ik terug op kantoor. Ik moest van Tiffany helaas terug komen op kantoor. Waarom wist ik niet. Net toen ik het kantoor binnen liep, moest ik gelijk mee in een vergadering. Ik krijg een nieuwe opdracht! In Cyberjaya (een klein plaatsje naast KL) ligt een braakliggend stukje grond. De opdracht is om te onderzoeken wat op deze plek het beste gebouwd kan worden. Deadline 2 weken! Nou lekker ik heb volgende week een weekje vakantie. Tiffany was dit helemaal vergeten. Dus vroeg ze of Nadine dan ook vakantie heeft. Ze was erg verbaasd dat we samen vakantie heb en ik geloof dat ze er niet helemaal blij mee was. Ze heeft pech! We hebben het echt weken van te voren al aangegeven. Beetje jammer dat ze zo moest reageren en dat ik echt op het laatste moment, vlak voor mijn vakantie, mij een nieuwe opdracht moet geven. Ze doet het gewoon expres!



Vrijdag 26 oktober – Weekendje Penang!

Om 8 uur vertrekt onze bus naar Penang. Wekker om 5:45 uur en kwart over 6 op naar de bushalte. Om half 8 waren we op het busstation, waar onze bus vertrekt. Om vervolgens te horen te krijgen dat de bus van 8 uur gecanceld is. We kunnen pas om 9 uur met de bus mee. Voor niets zo vroeg al het bed uit. Dan maar even ontbijten en op naar de bus. Op internet hadden we gezien dat de bus van 9 uur 15 RM per persoon duurder is. Nadine en ik zaten al helemaal te fantaseren over onze super de luxe bus met eigen tv, bediening en mega veel beenruimte. Al gauw werden we uit deze droom getrokken toen we dus bus zagen. Wat een verschrikkelijke bus! Je zat nu gewoon met 4 personen op een rij, normaal gesproken met 3 personen, terwijl de bus even groot is. Dat wil zeggen dat ik dus veel minder ruimte had. Ik kon mijn handtas bijna niet kwijt bij mijn benen op de grond. Zo erg! Daar zaten we dan 5 uur in, met onze benen zowat in onze nek.

5 uur later, dus om 14 uur, kwamen we aan op een busstation, ergens op Penang. Maar waar? Wij daar rondgevraagd waar de bus naar Komtar (centrum George Town) gaat. Vervolgens hebben we bijna een uur gewacht voordat er eindelijk een bus kwam. Vandaag is het een nationale vrije dag, dus er rijden minder bussen. Maar zo weinig. En waarschijnlijk zie je het al aankomen: de bus zat proppievol! Gelukkig zijn wij 2 mooie blonde jonge vrouwen dus natuurlijk laat de buschauffeur ons in de bus. De andere mensen die ook stonden te wachten mochten niet mee. De buschauffeur stopte zelfs niet meer bij andere haltes waar mensen stonden te wachten. Wij hadden geluk! In Komtar moesten we overstappen op een andere bus. Uiteindelijk kwamen we om 17 uur aan bij ons hostel. Wat een schattig huisje! Een soort van villa met een grote groene tuin met veel bankjes.

Aangezien we nog niet geluncht hadden, de bus stopte alleen bij een tankstation. Echt eten kun je daar niet kopen. Naast het hostel staat een food court. We hebben daar voortreffelijk gegeten. Een man, die ook in het hostel overnacht, gaf ons als tip mee om een bepaald menu te kiezen. Dat hebben we gedaan en we hebben ervan genoten. Natuurlijk met een lekker biertje erbij! Die hebben we wel verdient naar zo’n beste reis.

Nadine en ik hadden niet zoveel zin om echt het centrum van Penang in te gaan. De man vertelde ons dat een stukje verderop een nacht markt is. Met de bus zijn we hierheen gereisd. Halverwege de busreis begint ineens een man naast ons te kosten. Gadver! Gelukkig zat ik niet voor hem, bah! Meuren! Ik ben echt heeeel snel naar voren gelopen. De rest van de avond was ik nog behoorlijk misselijk. Gadver, echt smerig! Lekker begin.

De nacht markt, tja wat kan ik daar over vertellen. Verschillende kraampjes staan aan een straat. Wel gezellig maar erg opdringende verkopers, pfff! Afdwingen dat moet je hier gewoon. Nadine wilde graag een nieuwe tas kopen. Een tas kostte 215 RM. Na wat onderhandelen kon Nadine hem voor 40 RM kopen. Alleen het grappig was dat Nadine deze tas helemaal niet wilde. Haha en de man bleef maar aandringen. Nadine zei toen voor de gein dat ze hem voor 40 RM wilde kopen. Nee dat was te goedkoop. Dus wij liepen uiteindelijk weg. Toen riep de man 40 RM vooruit!

Nadine kwam bij een ander kraampje een leuke tas tegen. Deze kostte 175 RM. Uiteindelijk heeft ze hem voor 60 RM gekocht. Ruim 100 RM van de prijs af, toch aardig! Als afsluiter van deze toch niet zo prettige markt hebben we een lekker biertje aan het strand gedronken.



Zaterdag 27 oktober – Penang Hill!

Goedemorgen! Wat heb ik een GEWELDIGE nacht gehad. Jeetje! Ik heb echt maar 2 uurtjes geslapen, niet normaal. Het bed is hard, de ventilator maakt lawaai, het is warm en het bed is echt hard. Ik heb het gevoel dat ik op de grond slaap. Samen met Nadine hadden we een klein lakentje als dekbed. Nadine trok deze een aantal keren naar haar toe, waardoor ik niets meer had. Andersom gebeurde het ook hoor! Haha.

Vandaag gaan we naar Penang Hill. Hill zegt het al, berg. Met een soort van kabelbaan, maar dan in een trein vorm, gingen we omhoog. Wat een drukte. We hebben bijna een uur moeten wachten voordat we eindelijk omhoog konden. Ik heb genoten van de kabelbaan. Haha maar niet heus! Verschrikkelijk, wat haat ik dat soort dingen. Maar goed .. ik moet er maar wat voor over hebben. Na een half uur trillend boven aan te staan, kwam ik wel weer tot rust en kon ik genieten van het prachtig uitzicht. Ik heb zelfs apen gespot! Deze apen waren gelukkig doodsbang voor de mensen. Ik hoefde dus niet bang te zijn dat ze mijn spullen jatten. Nadine en ik hebben een stukje over de Penang Hill gewandeld. Heerlijk rustig en wat een uitzicht! Prachtig.

Vandaag is het natuurlijk weer ruim 30 graden. Dus naar beneden lopen was geen optie. We moesten de kabelbaan weer terug naar beneden nemen. ‘Gelukkig’ reed het treintje een stuk sneller dan de heenreis. Drama!

In een stadje vlakbij Penang Hill staat een mega tempel met veel levende schildpadden. Aangezien we daar toch in de buurt waren, hebben we deze gelijk maar even bezocht. Wat een mega tempel zeg. Dit is de grootste tempel die we tot nu toe gezien hebben. We konden zelfs met een liftje omhoog. Prachtig uitzicht over het plaatsje! De tempel had een hele vijver vol met hongerige schildpadden! Wat een hoop! Echt niet normaal.

’s Avonds hebben we weer in de food court gegeten. Gisteren is het ons erg goed bevallen. Ik heb wel een ander gerecht gegeten. Een soort rijst met kip. Erg lekker! Na het eten zijn we met de bus naar het centrum van Penang gereden. We hoorde dat in het centrum een gratis busje rondrijdt. Met dit busje hebben we een tour gemaakt door het centrum. Echt veel was er niet te zien. Een paar kleine tempels en wat aparte gebouwen maar niet bijzonder. We hebben besloten morgen dus niet het centrum in te gaan maar richting het strand te gaan. Een dagje/ochtendje relax aan het strand. Ik was echt kapot ’s avonds! We zijn dus mooi op tijd weer terug gegaan naar het hostel.



Zondag 28 oktober – relaxxx op het strand & bus terug naar KL

Lekker! Ik heb gewoon de hele nacht geslapen. Ik werd wakker, maar ik had het gevoel dat het nog maar 2 of 3 uur was, keek ik op de klok was het gewoon al half 8. Wauw! Voor het eerst heb ik gewoon de hele nacht door geslapen. Heerlijk!

Vandaag gaat om 16 uur onze bus terug naar KL. ’s Ochtends zijn we naar het strand geweest. Wauw! Echt prachtig, met veel bomen, rotsen, mooi helder blauw water en een strakke blauwe lucht. Prachtig! Echt lekker relax en een paar prachtige foto’s kunnen maken.

De terugreis was echt verschrikkelijk, niet vanwege de bus wat die was top maar vanwege de files. We hebben echt de hele weg van Penang naar KL in de file gestaan. Jeetje! In plaats van een reis van 5 uur hebben we er nu 10 uur overgedaan. Erg vermoeiend. De bus stopte alleen bij een tankstation, waar je natuurlijk geen eten kon halen. Om half 2 ’s nachts kwamen we aan bij het busstation. Vanuit daar hebben we een taxi genomen naar ons appartement en snel ons bed in gedoken. Wat wordt je stijf van zo’n lange rit in de bus.

En nu is het maandag, alweer 13 uur! Over een uurtje vertrek ik naar het vliegveld om mijn broer op te halen!!