HAPPY NEW YEAR !!!!!

Ten eerste wens ik jullie allemaal een gelukkig niew jaar. Mogen alle wensen uitkomen en het een goed jaar voor jullie worden!

Maandag 31 december – oudejaarsdag

Na een uurtje in de boot te hebben gezeten, kwamen we aan op Koh Phi Phi. Het eiland ziet er echt geweldig uit! Veel bergen, kliffen en mooi helder blauw water. Een mannetje van het hotel kwam ons ophalen. Je raad nooit waarmee? Met een bagagekarretje voor de koffers. We moesten lopen! Ja lopen! Huh wat is dat? Waar is zijn jeep? We worden door het centrum van Phi Phi geleid, veel smalle straatjes en veel souvenirs shops. We lopen en lopen. Onderweg komen we geen een gemotoriseerd voertuig tegen. Alleen maar bagagekarretjes en een aantal fietsers. Hmmm met als voordeel dat de lucht heerlijk fris ruikt. Het hotel (of beter gezegd resort) ligt tegen een berg aan. De huisjes staan verspreid op de berg. Gaaf! Ik hoop alleen niet dat we het bovenste huisje hebben want dan moeten we een pokke eind omhoog met de trap. Het bagagemannetje tilt onze beide koffers de trap op, hoger en hoger tot het aller bovenste huisje. Pfff 132 treden, jeetje wat een eind. Ik zweet me kapot, want de temperatuur ligt rond de 30 graden en de zon schijnt volop. Wat een prachtig uitzicht hebben we Wauw! We kijken gewoon over heel Phi Phi heen. Geweldig! Met links en rechts de zee.

Na het dumpen van de bagage, gaan we alle treden weer naar beneden en lopen het centrum in. Wat een toeristen, waarvan ik denk zo ongeveer 90 procent jongeren zijn. Het eiland is overgenomen en vernietigd door de jongeren, dat zei de receptionist van het hotel. Een oude bejaarde zeikerige man, haha!

We lopen een stukje over het strand. Het water staat laag, waardoor we een heel eind de zee in kunnen lopen. We zien een hoop krabbetjes zich snel verstoppen in het zand.

Na het dineren zijn we richting het strand gelopen. Op dit strand wordt elke avond een feest georganiseerd. Vanwege oud en nieuw is het nu groter en heftiger. Normaal gesproken duurt het feest tot 1 a 2 uur ’s nachts. Nu gaan ze door tot 8 uur ’s morgens. Om 10 uur ’s avonds is het al aardig druk op het strand. Veel jongeren, sterke drank en harde muziek. Het is vloed aan het worden, waardoor de zee steeds hoger komt. Het strand heeft diverse barretjes aan het strand, met ieder zijn eigen muziek en stoeltjes op het strand. We nemen plaats bij een bar waar ook vuurshows gegeven worden. Een man staat net te jongleren met een stok die helemaal in de fik staat. Twee grote bier kost maar 180 Bath (€4,50), De show gaat over in touwtjespringen waarbij het touw in de fik staat. Zelfs de toeschouwers mogen gaan springen. Een aantal doen zich behoorlijk veel pijn aan het touw. Tegen de vrouwen zijn de draaiers wel netjes, maar zodra er een man in gaat, wordt als een gek gedraaid. Ik kijk toch liever toe. Na het touwtje springen wordt een horizontale paal in de fik gezet en gaan de mensen eronder door lopen. Andere mannetjes zetten ondertussen de potten vuurwerk in de grond (midden tussen het publiek). Tegen 12 uur tellen we met z’n allen af, 3, 2, 1 Happy New Year! Bam bam bam bam bam! Al het vuurwerk de lucht in. De zee is ondertussen nog hoger, waardoor sommige potten half onderwater staan en je dus en een harde knal hoort en half nat wordt. Het vuurwerk is prachtig! Wat een hoop. Ieder barretje steekt zijn eigen vuurwerk af. Nadat we nog een paar drankjes hebben gedronken zijn we terug gegaan naar ons hotel. Vanuit het balkon hebben we nog even genoten van het uitzicht en het vuurwerk dat ze nog steeds af en toe aan het afsteken zijn.


Dinsdag 1 januari – boottocht naar Maya beach

Om 7 uur ’s ochtends word ik ineens met een schrok wakker van een keiharde knal. Wat het is, weet ik niet. Ik hoor de muziek en de vuurwerk nog steeds. Tegen 9 uur gaan we eruit, want we kunnen maar ontbijt tot half 10. Kan ik gelijk even klagen over de douche. Want er komt bijna geen water uit de kraan en het putje zit zo verstopt dat het water gewoon omhoog komt. Bah!! Met insecten erin en de rest zal ik achterwegen laten. Door de receptionist wordt direct actie ondernomen en stuurt een mannetje naar ons huisje. Even later schijnt het probleem opgelost te zijn. Yes, eindelijk ik kan douche. Als ik eronder sta komt er nog steeds haast geen water uit, daarnaast is het ijskoud en komt het water uit het putje weer omhoog. IEEEEELLLLLL!!! Ik duik met mijn hoofd onder de kraan in de wasbak. Dan maar op deze manier mijn haar wassen. Wat een ramp!!

Om half 2 ’s middags worden we opgehaald voor een boottocht. Zouden we nu worden opgehaald door een busje? Nee hoor, we gaan gezellig lopend de hotels af om alle mensen op te halen en lopen richting de pier. De boot ligt voor ons klaar. Een grote boot, dit maal geen longtail bootje waar je bijna geen ruimte hebt. Achterop de boot vind ik een prachtig plaatsje voor mij, speciaal voor mij! Waar ik heerlijk met mijn benen over de boot kan zitten en ver vooruit kan kijken. Zeeziek? Dat word ik vandaag niet! Na een aantal minuten wordt de zee ruiger en ruiger, pffff en ik word weer misselijk! Drama! Gelukkig varen we niet heel ver en mogen we al snel van de boot af om te gaan snorkelen. Wat een hoop grappige en gekleurde visjes. Echt schattig gewoon. Zoveel leuke visjes heb ik nog niet bij elkaar gezien. Na het snorkelen hebben we een stukje met de kano gevaren. Maarten maar al het werk doen en ik geniet van het prachtige uitzicht. De kliffen zijn zo hoog! Er varen ook diverse leuke bootjes langs. Ik vermaak me wel. Gelukkig is de misselijkheid weer iets vervaagd. Na ons rondje met de kano pak ik een ronde band en plof ik op het water. Alles beter dan op de boot zitten. Dat geschommel voel je daar zo erg. Op zo’n band valt het gelukkig nog mee. Ondertussen bewonder ik een paar roofvogels die af en toe een landing maken. Heeeerlijk!

Na een uurtje varen we verder richting Maya Beach. Het strand waar de film The Beach is opgenomen. Het grappig is, ik ken de hele film niet! Haha geen idee waar de film over gaat. Ik heb me laten informeren dat Leonardo Dicaprio erin speelt. Blijkbaar is het een hele bekende film, want het is mega druk op het strand. Wat een toeristen en wat een bootjes. Ik moet zeggen, het is echt een plaatje: het strand is spier wit, het water is helder blauw en de kliffen liggen erbij alsof ze zo zijn neergezet om een mooi uitzicht te creëren. Wauw! We lopen een stukje langs de kliffen het water in. Geweldig! Het ziet er echt zo mooi uit. Ongelooflijk. We ploffen ergens neer op het strand en genieten van het uitzicht, voordat we terug moeten naar de boot.

De boot vaart weer een stukje verder langs de kliffen en blijft stil liggen tegenover de zon. We gaan de zonsondergang bekijken vanuit de boot. Gelukkig het water stil, waardoor de boot niet zo beweegt. Oefff dat scheelt weer! Helaas is het een beetje bewolkt waardoor we de zon in het begin niet zien. Maar door de kleuren ziet de lucht erg echt als in een tekenfilm uit. Vooral als je een paar ‘neppe’ foto’s met een zonnebril voor je lens maakt. Wat een effect. Kicken! Tijdens de zonsondergang krijgen we een bordje met rijst gemixt met ei. Lekker! Nadat de zon is verdwenen in de zee varen we terug naar de pier. Waar we worden gedumpt en zelf de weg maar terug moeten vinden naar het hotel. Hmmm aanstellen is ook een vak, want zo groot is het centrum niet! Hehe ..

Gisteren hebben we wat geïnformeerd over verschillende eilandjes richting Maleisië. We willen niet in een keer met de boot naar Langkai (eiland in het noord van Maleisië), omdat je dan ruim 8 uur in de boot moet zitten. Dat lijkt mij geen goed plan. Dus willen we op een eilandje tussen Koh Phi Phi en Langkawi een pitstop maken. We kiezen voor Koh Lipe, nog net op de grens van Thailand. Het eiland schijnt niet zo toeristisch te zijn. We hopen het! Want we zijn dat mega toeristische gebeuren wel even zat. Dus morgen met de boot (maar liefst 5 uur) voordat we zullen aankomen in Koh Lipe. Ik kijk er nu al tegen op.


Woensdag 2 januari - Boottocht naar Koh Lipe

Om 9 uur ’s ochtends vertrekt de boot dus we lopen tegen 8 uur weg bij het hotel. Waar we eerst eens even flink geklaagd hebben over de douche. Ik heb gewoon al 5 keer aangegeven dat de douche niet werkt. Elke keer zeiden ze dat ze hem gaan maken. Vervolgens was er weer niets gebeurd. Dus ik wil een deel van het geld terug. Zit je in een duur resort, zonder douche! Nou lekker! De man vertelde ons dat we bij agoda moeten zijn, daar waar we het resort geboekt hebben. Ik zei dat ik dat niet kan geloven aangezien hij ook geld krijgt van agoda en het probleem bij hem ligt en niet bij agoda. Bla bla bla! Helaas mislukt. Ik moet agoda gaan bellen voor het geld. Nou ben benieuwd. In de loop van de dag maar even doen dan.

De boot heet ruim een uur vertraging. Wachten en wachten. Uiteindelijk is hij er! Een langwerpig bootje met maar een verdieping waar mensen kunnen zitten. Aiii en er staan behoorlijk wat mensen te wachten. Gaat dit wel passen? Gelukkig gaan wij als een van de eerste de boot in en kunnen gezellig naast elkaar zitten. Een aantal andere mensen kunnen niet meer zitten. Daar betaal je dan voor. Ik denk dat ze hier nooit zullen zeggen dat een boot vol zit. Gewoon proppen!! Gisteren zag ik ook een bootje naar phuket die echt propvol zat. De mensen stonden gewoon op het dek, omdat ze nergens anders konden staan of zitten. Schandalig! Dus een gouden tip: neem je een boot in Thailand naar een andere bestemming, zorg er dan voor dat je als 1 van de eerste in de boot stapt. Zodat je tenminste normaal kan zitten.

Na een pilletje tegen de zeeziekte (ja ooit word ik wel verstandig om ze te gebruiken), vertrek de boot richting Koh Lipe. De reis valt me achteraf enorm tegen. De zee was gewoon rustig, waardoor het een relaxte boottocht was. Wel iets misselijk, natuurlijk. Maar gelukkig niet zo extreem. Totdat we moesten overstappen op een eilandje op een andere boot. Hoppa wat een golven en wat een misselijkheid. Gauw naar buiten, frisse lucht! We hebben een dikke vertraging opgelopen waardoor we pas om half 8 ’s avonds aankwamen in plaats van 2 uur ’s middags. En nu lig ik dus weer beroerd in bed. Morgen weer een nieuwe dag!!

En dan duik ik nu snel mijn bed in! :)