Bye bye Thailand, Hallo Maleisië

Donderdag 3 januari – Koh Lipe

Koh Lipe is een schattig klein eiland. In 1 ochtend loop je het hele eiland over, moet je voorstellen. Midden op het eiland bevindt zich 1 straat (zandpad waar iedereen op blote voeten loopt) met een aantal winkeltjes, barretjes en restaurant. Erg knus! Een pinautomaat hebben ze niet. Bij een duurdere resort kan je geld opnemen met je creditcard. Het weer zit vandaag niet echt mee. Af en toe regent het en dan is het weer droog. Tussen de buien door gaan we het eiland verkennen. Wanneer het hard begint te regenen duiken we snel een bar, restaurant of iets dergelijks in. Wachten tot het droog is. De lokale bevolking leeft hier erg primitief. De huisjes zijn van hout met veel gaten in de muren. Om het huisje heen ligt veel afval, wat volgens mij veel ongedierte aantrekt. Tijdens onze wandeling komen we maar 1 betonnen complex tegen, waar de iets rijkere mensen wonen.

Morgen vertrekken we met de boot naar Langkawi in Maleisië. We gaan Thailand na bijna een maand verlaten. Thailand is overduidelijk een minder ontwikkeld land dan Maleisië. Ik vond het erg interessant om te zien hoe de lokale bevolking leeft. Vooral tijdens de jungletocht in Chiang Mai, waar we gewoon dwars door dorpjes middenin de jungle zijn gelopen, zonder elektriciteit, internet en televisie. Waar ik echt van genoten heb is de grottentocht in Khoa Sok. Gewoon anderhalf uur ploeteren in een grot, waar het pikke donker is en alleen met je koplamp iets kan zien. Zal ik ooit terug gaan naar Thailand? Ja ik denk het wel! Dan vooral meer richting het zuiden, bij Krabi, Phi Phi en Koh Lanta. De eilanden zijn echt prachtig. Er is voldoende te doen en te zien. De mensen in Thailand zijn altijd erg vriendelijk en willen ons overal mee helpen. Ze hoeven er geen eens geld voor te hebben. Btw ik ga pas terug naar Thailand wanneer alle eilanden een eigen vliegveld hebben. Want ik vertik het om met de boot te gaan! Haha rot boten!! Ik hoef je dus niet te vertellen wat ik niet zo leuk aan Thailand vond. De hoeren in Hua Hin vond ik ook niet om aan te zien. Vooral wanneer een heel jong meisje er vandoor ging met een zwaar bejaarde opa. Bah! Op naar ons volgende avontuur: Indonesië! Maar eerst een paar dagen relaxen in Maleisië.


Vrijdag 4 januari – Bye bye Thailand, Hallo Maleisië

Om half 11 ’s ochtends vertrekt de boot naar Langkawi, een speedboot. Nou dat wordt wat! Gelukkig is het maar een uurtje varen, wat de medewerker in het reisbureau zei. 2 en een half uur later kwamen we aan in Langkawi. Sjongejonge wat een verschrikkelijke rit weer. Daarnaast waren we echt drijfnat geworden. We zaten aan de goede kant van de boot, waar al het water bij elke golf regelrecht de boot in kwam, zo over ons heen. Verplaatsen had geen zin meer, want we waren toch al klets nat. Als je ooit een speedboot neemt, ga dan van te voren naar het toilet want tijdens het varen is het echt een avontuur en ik kan het weten. Het toilethokje was mega klein, waar ik dus gebukt moest staan. De deur kon niet op slot, waardoor bij elke golf de deur iets open ging en de mensen die daar eerste rij zaten alles konden zien. Dus met 1 hand de deur dicht houden en met de andere hand je broek enz. naar beneden zien te krijgen. Succes! Vooral wanneer je daarvoor echt kletsnat bent geworden. De boot stuitert over de golven heen, jij stuitert dus door het toilethokje heen. Dus wees voorbereid, en ga van te voren naar het toilet!

Bij aankomst in de haven van Langkawi, had ik verwacht dat je daar gelijk je stempeltje kon halen en door naar het hotel kon reizen. Helaas, we werden met een minibus naar de douane gereden, een half uur rijden. Waar we volgens een uur hebben gewacht voordat we eindelijk aan de beurt waren. Nee zo druk was het niet, maar er was maar 1 hokje open dus het schoot echt voor geen ene meter op.


Zaterdag 5 januari – De kabelbaan van Langkawi

Maarten heeft het al weken over de kabelbaan in Langkawi, nou op met de taxi naar de kabelbaan. Heerlijk zo’n taxi zonder airco waar de ramen helemaal van open staan. Dag goed zittend kapsel. Er stond geen rij bij de kabelbaan waardoor we gelijk aan de beurt waren. O jee het zijn van die hele klein bakjes waar je maximaal maar met 6 personen in kan. O god wat gaat dat ding hoog! Waar ben ik aan begonnen? De hele reis naar boven heb ik niet meer gezien dan alleen de vloer, haha. Wat een ramp zeg! Verschrikkelijk! En Maarten maar genieten. Ik moet wel zeggen, bovenaan het je echt een prachtig uitzicht over Langkawi en alle eilandjes om Langkawi. Het was zelfs helder, waardoor we ver konden kijken. En dan weer terug naar beneden. Ik vond het erger dan omhoog. Het karretje begon ineens enorm te bewegen, fijn. De grond was erg interessant. Gelukkig was ik niet de enige die het ritje zo leuk vond. Een ander koppel in het bakje had er ook moeite mee. Konden we elkaar mooi uitlachen.

Terug met de taxi naar het toeristische gedeelte van Langkawi. (Ons hotel bevindt zich buiten dit gedeelte.) Waar we heerlijk geluncht hebben geshopt en nog even lekker aan zee hebben gelegen. Dit is gewoon de eerste dag sinds bijna een week dat de hele dag de zon schijnt, geen regen! Het is erg warm vandaag. Maarten en ik hebben hier allebei een beetje moeite mee, waardoor de hoofdpijn weer doordringt. ’s Avonds begin ik me nog beroerder te voelen, nadat we een nacht markt hebben bezocht. Op deze markt hebben we ‘avond gegeten’. Bij zowat elk eetkraampje hebben we wat geprobeerd. Ze hadden zelfs een soort van oliebollen! Beetje laat, maar heb ik er toch nog een gehad! Bij terugkomst in het hotel ben ik snel op bed gaan liggen. Alles draaide en mijn hoofd bokte. Binnen een paar minuten ben ik in slaap gevallen.


Zondag 6 januari – Geen toer

Bah ik voel me nog beroerder dan gisteren. Fijn! Vandaag hebben we een tour geboekt die naar verschillende plekken op het eiland gaat en die adelaars gaat voeren. Vooral dat laatste leek me geweldig. Maar helaas we hebben de toer moeten afbellen. Het gaat echt niet! Nadat ik wat geslapen heb en een aantal pijnstillers later, gaat het al iets beter. Ik kan tenminste mijn bed uitkomen! In de omgeving van het hotel gaan we lunchen en daarna weer snel terug. ’s Avonds zijn we naar het centrum van het plaatsje gelopen en hebben daar westers gegeten. Doe mij de volgende keer maar rijst of noodles, want dit was echt verschrikkelijk. Terwijl het nog drie keer zo duur was ook! Ik weet niet wat ze met het eten hadden gedaan, maar zelfs ik kan het nog beter klaarmaken. De kok was zeker ziek ofzow!


Maandag 7 januari – Op naar Penang

Vandaag vertrekt om half 3 onze boot naar Penang. Ja alweer met de boot. Drama! Maar goed het is de laatste boot voor een aantal dagen. Als ik daar aan denk, kan ik het nog wel aan. Morgen moeten we het vliegtuig pakken naar Medan in Indonesië. Het grappig is, het vliegtuig vertrekt om half 8 ’s ochtends en komt 5 voor half 8 ’s ochtends aan. Haha cool hé! Ik ga gewoon terug in de tijd. In Medan staat onze reisleider Bob op ons te wachten, die wij voor 5 dagen hebben ingehuurd. Hij gaat ons een rondleiding geven in Medan en er omheen. Een paar honderd kilometer van Medan zit een prachtig meer, waar hij ons ook naar toe gaat brengen. Ik geloof dat we ook een vulkaan gaan beklimmen, dat wordt wat! Ik ben benieuwd maar ik heb er wel erg veel zin in! 5 dagen hoeven we gewoon niet na te denken waar we heen gaan, wat we willen zien, hoe we daar komen en waar we willen slapen. Vakantie!!! Heeerlijk haha. Het scheelt dat we er zelf voor gekozen hebben.

De eerste dag dat we in Langkawi aankwamen zag ik in de lucht een paar adelaars vliegen. Maarten was er stellig van overtuigt dat het meeuwen waren! Nu een paar dagen later weet hij gelukkig wel beter. Langkawi staat namelijk voor adelaars op een rots. Alles op Langkawi staat dus in het teken van de adelaar.